Türkiye Büyük Millet Meclisi, 12 Mart 2025 tarihinde Siber Güvenlik Kanunu’nu kabul etti. Hükümet, kanunun siber güvenliği güçlendirmek ve kritik altyapıları korumak amacıyla çıkarıldığını savunsa da, içerdiği bazı maddeler kişisel verilerin gizliliği, özel hayatın korunması ve ifade özgürlüğü açısından ciddi tehditler barındırıyor.
Yetkisiz Erişim ve Sınırsız Yetki
Kanunun 6. maddesi, Siber Güvenlik Başkanlığı’na her türlü bilgi, belge, veri ve log kaydını sistemlerine aktarma yetkisi veriyor. Üstelik bu yetkinin kullanımı için hâkim onayı gerekmiyor ve süreç tamamen denetimsiz bırakılıyor. Bu durum, bireylerin özel hayatına keyfi müdahale riski taşıyor ve kişisel verilerin korunması ilkesini ihlal ediyor.
İfade Özgürlüğüne Baskı
Kanunun 16. maddesi, halk arasında panik yaratma amacı taşıdığı öne sürülen içeriklerin paylaşılmasını iki ila beş yıl arasında hapis cezası ile cezalandırıyor. Ancak, maddenin muğlak ifadeler içermesi nedeniyle, basın ve sosyal medya kullanıcıları üzerinde ağır bir sansür mekanizmasına dönüşmesi mümkün görünüyor. Eleştirel haberler, bağımsız gazetecilik ve kamuoyunu bilgilendirme amacı taşıyan paylaşımlar “panik yaratma” bahanesiyle cezalandırılabilir.
Hukuksuzluk Yasallaşıyor
Yasa, denetim mekanizmalarını belirsiz bırakırken cezaların orantısız şekilde ağırlaştırılmasına yol açıyor. Bunun yanı sıra, yıllardır fiilen uygulanan hukuksuzluklar artık yasal bir çerçeveye oturtuluyor. Kanun sayesinde, keyfi soruşturma ve cezalandırma kararları veren hâkimler, savcılar ve kamu görevlileri yargıdan muaf tutulacak. Böylece yargının denetim yetkisi daha da zayıflatılarak otoriterleşme pekiştirilecek.
Siber güvenlik adı altında getirilen bu düzenleme, vatandaşların mahremiyetini, ifade özgürlüğünü ve temel haklarını tehdit eden bir kontrol mekanizması oluşturuyor. Kanunun uygulanması sürecinde, hukukun üstünlüğü ilkesine bağlı kalınması mümkün görünmüyor.
Leave a Reply